Ang Buhay ng Gamer
ni:lirffej kim
Kapag sila'y nalulumbay,
Sa kompyuter shop nakatambay.
Para matanggal ang lumbay,
Kalaro ang mga kahiramang suklay.
Bagyo man kung magsalita ang kalaban,
Hindi matitinag at lalaban.
Ipapamalas sa kalaban,
Ang angking kakayahan.
Bigay kaya kung lumaban,
Mapatumba lang ang kalaban.
Kaya maghanda na silang mag alsabalutan,
Siguradong talo na sila sa kalaban.
Kaya ihagis na ang tuwalya,
Habang ito'y maaga pa.
Kaya kayo'y sumuko na,
At umamin na kayo'y talo na.
Pero unahin mo parin pag-aaral mo,
Para kinabukasan mo ay sigurado.
Dahil ito'y pawang larong imbento,
At ginawa para libangan ng tao.
ni:lirffej kim
Kapag sila'y nalulumbay,
Sa kompyuter shop nakatambay.
Para matanggal ang lumbay,
Kalaro ang mga kahiramang suklay.
Bagyo man kung magsalita ang kalaban,
Hindi matitinag at lalaban.
Ipapamalas sa kalaban,
Ang angking kakayahan.
Bigay kaya kung lumaban,
Mapatumba lang ang kalaban.
Kaya maghanda na silang mag alsabalutan,
Siguradong talo na sila sa kalaban.
Kaya ihagis na ang tuwalya,
Habang ito'y maaga pa.
Kaya kayo'y sumuko na,
At umamin na kayo'y talo na.
Pero unahin mo parin pag-aaral mo,
Para kinabukasan mo ay sigurado.
Dahil ito'y pawang larong imbento,
At ginawa para libangan ng tao.
Bakit Hindi Ako
ni:Piercegyn
Dalangin ko sa kalangitan,
Na sana'y dinggin at panambitan.
Na sana'y ika'y maawitan,
Ng awiting walang hangganan.
Ikaw ang nagbigay buhay,
Sa aking mundong walang kulay.
Sa mumunting oras na wala ka,
Iniisip kita kung na saan ka man.
Alam kong walang namamagitan,
Sa aking pagmamahal na inilaan.
Dahil na kahit si kamatayan,
Ay hahadlang sa dulo ng walang hanggan.
Halos liparin ko na ang kalangitan,
Para ika'y masilayan.
Wag naman sana'y akong ipagtaboyan,
Humahalik lang sa yapak ng iyong kabaitan.
Isang araw ako'y kinakabahan,
Hindi ko alam kung ano ang dapat maramdaman.
Isang Alimuon ang aking narinig,
Na parang tinig ng tambol sa aking pandinig.
Ikaw ay may iniirog,
At alam kong ito'y iyong iniibig.
Sana maging maligaya,
Ang puso mong para talaga sa kanya.
Ibaon na lang sa hukay,
Ang aking nadarama.
Na kahit papano,
Ako'y maligaya.
Itaga mo sa bato,
Na nandito lang ako.
Wag mong kalimutan,
Na may isang taong hindi ka iiwan.
Sana tayo'y maging kaibigang kornal,
Magdudugtong sa ating nasimulang samahan.
Lumipas man ang panahon,
Tayo'y hindi maglilimutan.
Darating din ang tamang oras,
Na makahanap ako ng taong magmamahal ng wagas.
Kahit ilang taon ang lilipas,
Ang kanyang pagmamahal ay kailanman hindi kukupas.
ni:Piercegyn
Dalangin ko sa kalangitan,
Na sana'y dinggin at panambitan.
Na sana'y ika'y maawitan,
Ng awiting walang hangganan.
Ikaw ang nagbigay buhay,
Sa aking mundong walang kulay.
Sa mumunting oras na wala ka,
Iniisip kita kung na saan ka man.
Alam kong walang namamagitan,
Sa aking pagmamahal na inilaan.
Dahil na kahit si kamatayan,
Ay hahadlang sa dulo ng walang hanggan.
Halos liparin ko na ang kalangitan,
Para ika'y masilayan.
Wag naman sana'y akong ipagtaboyan,
Humahalik lang sa yapak ng iyong kabaitan.
Isang araw ako'y kinakabahan,
Hindi ko alam kung ano ang dapat maramdaman.
Isang Alimuon ang aking narinig,
Na parang tinig ng tambol sa aking pandinig.
Ikaw ay may iniirog,
At alam kong ito'y iyong iniibig.
Sana maging maligaya,
Ang puso mong para talaga sa kanya.
Ibaon na lang sa hukay,
Ang aking nadarama.
Na kahit papano,
Ako'y maligaya.
Itaga mo sa bato,
Na nandito lang ako.
Wag mong kalimutan,
Na may isang taong hindi ka iiwan.
Sana tayo'y maging kaibigang kornal,
Magdudugtong sa ating nasimulang samahan.
Lumipas man ang panahon,
Tayo'y hindi maglilimutan.
Darating din ang tamang oras,
Na makahanap ako ng taong magmamahal ng wagas.
Kahit ilang taon ang lilipas,
Ang kanyang pagmamahal ay kailanman hindi kukupas.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento